اوصاف و ويژگي‌هاي ماه رجب از زبان آيت‌الله تهراني

خبرگزاري فارس: آيت‌الله تهراني با اشاره به راويتي از پيامبر(ص) که ماه رجب را ماه استغفار امّت خود خوانده است، بر ريزش رحمت الهي بر برندگان در اين ماه تأکيد کرد.

خبرگزاري فارس: اوصاف و ويژگي‌هاي ماه رجب از زبان آيت‌الله تهراني
به گزارش خبرگزاري فارس به نقل از دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آيت‌الله مجتبي تهراني، گزيده‌اي از سخنان اين استاد اخلاق به مناسبت فرا رسيدن ماه نوراني رجب در پي مي‌آيد:
روي عَنِ الباقِرِ (عَلَيهِ السَّلامُ) قال: لجابر الجُعفي، يا جابرَ: «مَن هذَا الَّذي سَأَلَ اللَه تَبارَکَ وَ تَعالي فَلَم يُعطِهِ أَو تَوَکَّلَ عَلَيهِ فَلَم يَکفِهِ أَو وَثِقَ بِهِ فَلَم يُنجِهِ» [بحارالانوار، جلد68، صفحه 138]
اي جابر! چه کسي از خداوند تبارک و تعالي درخواستي کرده و خداوند درخواست و خواهش او را نپذيرفته و به او عطا نکرده است؟ يا اينکه چه کسي به خداوند توکّل و تکيه کرده و خداوند او را کفايت ننموده است؟

شرح
از حضرت باقر (عليه‏السلام) روايت شده است که حضرت به جابر جُعفي فرمودند: اي جابِر! چه کسي است که از خداوند در خواست کند و خداوند به او عطا نکند؟!
حضرت مي خواهند بفرمايند که چنين چيزي نشدني است؛ «مَن هذَا الَّذي سَأَلَ اللَه تَبارَکَ وَ تَعالي فَلَم يُعطِهِ»، به تعبير ما يعني کسي را به من نشان بده که از خدا در خواست کرده و خدا به او عطا نکرده باشد؟!
«وَ مَن يَتَوَکَّلَ عَلَيهِ فَلَم يَکفِهِ»، نشانم بده ببينم! کيست که کارش را به خدا واگذار کند و خداوند او را کفايت نکرده و کارش را انجام ندهد؟!
«وَ مَن وَثِقَ بِهِ فَلَم يُنجِهِ» نشانم بده ببينم! کيست که اعتماد به خدا کند و تکيه گاهش خدا باشد، امّا خدا او را نجات ندهد و از گرفتاري رهايي نبخشد؟!
در اينجا سه سؤال پشت سر هم مطرح شده است؛ اگر کسي واقعاً از خداوند درخواست کند و غير او را کارساز نداند، خدا هم عطا مي‏کند، هم کفايت مي‏کند و هم او را نجات مي بخشد؛ در اين شکّي نيست!
بله! در هر زماني اين طور است؛ امّا در برخي ظرف‏هاي زماني اجابت تسريع مي‌شود؛ برخي مکان‏ها هم همين طور هستند، مثلاً در مشاهد مشرّفه، مساجد و… زمان‏ها نيز مانند مکان‏ها، در سرعت اجابت مدخليّت دارند.
يکي از زمان‌هايي که در بين سال به اين مطلب اختصاص دارد، «ماه رجب» است. در روايتي از پيغمبراکرم است که حضرت فرمودند: خداوند، فرشته‏اي را در آسمان هفتم قرار داده است که: «يُقالُ لَهُ الدّاعي»، اسمش «جارچي» است. «داعي» به معناي جارچي، يعني کسي که کارش جار زدن است.
وقتي ماه رجب وارد مي‏شود، اين فرشته از شب تا به صبح فرياد مي‌زند:
«طُوبي لِلذّکِرين طُوبي لِلطّائِعينَ»، خوشا به حال کساني را که در اين ايّام و شب‏ها به ياد خدا بوده و ذاکر الله تعالي هستند و از او اطاعت مي‏کنند. «وَ يَقُولُ اللهُ تَعالي»، آن ملک مي‏گويد: خداوند شب‏هاي ماه رجب مي‌فرمايد: «وَيَقُولُ اللهُ تَعالي اَنَا جَليسُ مَن جالِسَني»، من هم‌نشين کساني هستم که با من هم‌نشين شوند!
«وَ مُطيعُ مَن اَطاعَني»، اين خيلي بالاست! اطاعت مي‏کنم کساني را که از من اطاعت ‏کنند!
«وَ غافِرُ مَن اَستَغفَرَني»، مي آمرزم کساني را که از من درخواست غفران و آمرزش نمايند!
«اَلشَّهرُ شَهري وَ اَلعَبدُ عَبدي وَ الرَّحمَة رَحمَتي»، اين ماه، ماه من است! بنده، بند? من است! و رحمت، رحمت من!
«مَن دَعاني في هذَا الشَّهر ِ اَجَبتُهُ»، هر کس در اين ماه، مرا بخواند و صدايم بزند، جوابش مي گويم!
«وَ مَن سَئَلَني اَعطَيتُهُ»، اگر کسي از من درخواستي کند به او عطا مي‏نمايم!
«وَ مَن ِ اَستَهداني هَدَيتُهُ»، اگر کسي از من راهنمايي بخواهد او را راهنمايي مي‏کنم!
اين روايت، روايت مفصّلي است. مي‏فرمايد: من اين ماه را ريسماني بين خود و بنده‏ام قرار داده‌ام، «وَ فَمَنِ اعتَصَم َ بِهِ وَصَلَ اِليَّ»، هر کس اين ريسمان را بگيرد، به من مي رسد. ماه رجب، ماه خداوند، ماه رحمت خداوند و وسيله‏اي براي رسيدن به خداوند مي‏باشد.
در روايتي امام صادق‏(عليه‏السلام) از پيغمبر اکرم نقل مي فرمايد که: ماه رجب، ماه استغفار امّت من است؛ بعد مي‌فرمايد: رجب را «اَصبّ» گويند، چون رحمت خدا در اين ماه به امّت من زياد ريزش مي‌کند؛ ماه رجب چنين ماهي است. لذا حضرت فرمودند: زياد در اين ماه بگوييد: «اَستَغفُرِ اللهَ وَ اَسئَلُهُ التَّوبَةَ»؛ ايشان براي استغفار ديگر سقف هم نمي‌گذارند، بلکه مي‌فرمايند: زياد استغفار کنيد و در اين ماه از رحمت الهي که بر شما ريزش مي‌کند بهره بگيريد!

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13910302001238